baner1
baner1
baner1
baner1
previous arrow
next arrow

Feynmana Wykłady z Fizyki

Naucz swoich uczniów wątpić, myśleć, komunikować się, zadawać pytania, popełniać błędy, uczyć się na własnych błędach, a co najważniejsze, miej radość z uczenia się rzeczy nowych.

“Metody naukowej nie da się zalgorytmizować, z różnych przyczyn, zwłaszcza dlatego,
iż nieodzownym jej składnikiem jest twórczość”
Szaniawski

“Twórczość jest dialogiem – rownież z samym sobą.
Łączy się z ciąglym poszukiwaniem, które winno być ważniejsze od punktu dojścia do celu”
Penderecki

Człowiek może kształtować świat tylko w zgodzie z prawami przyrody. Może się realizować twórczo nie tylko słowem, pismem, sztuką, ale także produktywną pracą.

Gubański

Inspire… Then Educate
National Center for Earth and Space Science Education

Refleksja nad wydarzeniami naszego życia pozwala dostrzec ważne szczegóły. Na przykład fakt, że jakaś lektura, wyświadczona przysługa czy spotkanie na pierwszy rzut oka nieistotne, wnoszą z czasem wewnętrzny pokój, radość życia i podsuwają kolejne dobre inicjatywy (Papież Franciszek, 2022).
W szkole wcale nie chodzi o szkołę (Ewa Radanowicz, 2020). Celem edukacji powinno być uczenie jak myśleć, a nie co myśleć (Bill Beattie). Uczenie się – to główny proces szkoły i życia. Pozwala uczyć się siebie, innych i poznawać świat. Uczenie się w szkole przygotowuje do efektywnego uczenia się przez całe życie (Ewa Radanowicz).  Umiejętności oraz gotowość do uczenia się nowych rzeczy są wskazywane jako najcenniejszy zasób społeczeństw, które muszą sprostać niełatwym wyzwaniom współczesności (ZINTEGROWANA STRATEGIA UMIEJĘTNOŚCI 2030). Potrzeba zatem ludzi, którzy – często nieoczekiwanie – dostrzegą pojawiające się problemy, przejmą się nimi; którzy będą mieć dla nich serce i wezmą je sobie do serca; i o ile oczywiście będzie to w ich mocy, spróbują im zaradzić. Bez przyjaźni, wspólnoty, solidarności oraz miłosierdzia prawdziwie ludzkie życie oraz naprawdę zhumanizowane społeczeństwo nie są możliwe (Walter Kasper).

A przecież w szkole wcale nie chodzi o szkołę! Chodzi o to, żeby spotykający się w niej ludzie mogli budować światy według własnych potrzeb. Żeby poznawali w sobie i w innych ludziach coraz to nowe możliwości i zamiłowania. Uczyli się dotrzymywać kroku pędzącej rzeczywistości.[…]

Edukacja dająca uczniom przestrzeń i czas na rozwój i odkrywanie, budząca w nich pasję, odpowiedzialność i moc zmieniania siebie oraz świata na lepsze, rozwinie w nich zdolność do zaadaptowania się w każdej sytuacji  i w każdym scenariuszu.

W szkole wcale nie chodzi o szkołę! Chodzi o:

  • radzenie sobie z problemami,
  • uczenie rozwiązywania problemów,
  • zrozumienie i akceptację,
  • radość z tego, że jestem i z tego, że inni też są…(Ewa Radanowicz).

    My, ludzie, jesteśmy najwyraźniej wyciosani z krzywego kawałka drewna; mamy bowiem głęboko zakorzenioną skłonność do zła (Kant). Również wszystkie nasze relacje noszą piętno tej skłonności. Dlatego nie wolno nam za punkt wyjścia brać idealnej sytuacji spotkania. Ludzkie relacje zakłóca i obciąża uprzednia niesprawiedliwość – ta, którą odziedziczyliśmy, której doświadczyliśmy bądź którą sami wyrządziliśmy (Walter Kasper).

 

Zebrał
Rafał Jakubowski